Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
-
Natalia de Barbaro: Nie dawaj mi rad! Nie mów mi ze swojego świata, co ja mam zrobić w swoim
Zapraszam na miesiąc do mojego życia, jedynie to mogłoby jakoś uprawomocniać wyrażanie opinii o tym, co jest dla mnie dobre, a co szalone.
-
Czuła przewodniczka. "Z tego, co mamy na wyciągnięcie ręki, nic z taką łatwością nie jest tak piękne jak kwiat"
Kwiatów uczyła mnie moja mama, z którą robiłyśmy bukiety na łąkach, i mama taty, profesorka biologii, która mówiła mi, że z kwiatami trzeba rozmawiać, i obmywała mi włosy naparem rumianków
-
Natalia de Barbaro: Nasze mistrzynie mówiły swoim głosem. Ty też możesz, wystarczy jeden dziwny ruch
Nieśmieszna zabawa w potulność, gra w poprawność w nadziei, że w ten sposób zyskamy aprobatę, a ta przyniesie nam szczęście, zajmuje nam tyle życia, że aż nie chcę o tym myśleć, by łez potoki nie przedostały się do płyty głównej.
-
Jedni chcą się szczepić w pierwszym możliwym terminie. Drudzy - że nigdy, po ich trupie. Ja piszę do tych trzecich
Sytuacja jest tym bardziej skomplikowana, że chociaż decyzja jest indywidualna, jej implikacje są masowe.
-
Świąteczne "życzę ci, byś wreszcie sobie kogoś znalazła". Skąd ta wielka potrzeba wypominania innym?
Z jakiegoś powodu dajemy sobie prawo, żeby wiedzieć lepiej od innych, jak oni mają żyć swoje życie - i żeby to życie korygować, najczęściej w stronę naszych własnych wyborów
-
Coraz bliżej do wiosny. Prawie na pewno. W tym roku nauczyłam się, że prawie na pewno wystarczy
Czego możemy się uchwycić pod nieruchomym wzrokiem wyjątkowo wymagającego Trenera Personalnego, którym okazał się rok 2020?
-
Rozumienie drugiego człowieka jest decyzją. Nie możemy wczuwać się w dwie osoby naraz. Nasze zasoby empatii są ograniczone
Empatia oznacza, że odbywam podróż, z której potem wrócę, ale póki w niej jestem, staram się zrozumieć, jak to jest być tobą
