Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
-
Jeśli czuję, że jestem Natalią, a nie Natalką, to nie chcę tych "Natalek" przełykać bez popitki
Ludzie dają sobie prawo do zdrobnień imion i dzieje się tak częściej w przypadku imion żeńskich niż męskich
-
Dziewczyna, która pytała nas o drogę, nie czuła się bezpiecznie
Dopóki się boję, widzę tunelowo. Nie mam energii, żeby się zachwycać światem
-
Podobno nie mógł uwierzyć, kiedy po latach powiedziała, że odchodzi
"Wreszcie się uwolniłam" - zawołała radośnie. Nie opłaciły się Bartkowi te wyprasowane koszule
-
Czy jesteś zainteresowany wykonaniem tej prostej pracy? - spytało mnie Coś
Wydajemy się sobie sprytni, kiedy w obcym mieście, zanim wejdziemy do knajpy, scrollujemy opinie i idziemy tam, gdzie są naprawdę dobre
-
Chłopak pojawiał się i znikał, z przewagą znikania. A ona: "Ja go kocham!"
Słowo "kocham" w relacji romantycznej często ma w sobie siłę ostatecznego rozstrzygnięcia, w rzeczywistości oznacza tysiące rzeczy
-
Kiedy ogarnia mnie irytacja albo znużenie, zadaję sobie parę przydatnych pytań
Zaczęłam pracę z grupą, która wyjątkowo mało rozumiała z tego, co próbowałam przekazać, oraz sama niewiele miała ciekawego do przekazania. Szło jak po grudzie, co przypisałam fatalnej passie
-
"Jestem pod wrażeniem twojej kreatywności". Zanim padnie "nie", wjeżdża Korporacyjna Kurtuazja
Pozorne "tak" znaczy "nie". Szkoda się trudzić. Uprzejmość lepsza niż brutalność, ale rzeczywistość pozostaje taka sama. Nici z twojego pomysłu
-
Poszły na rozsądne studia, weszły w zawód, w którym mają sukcesy. I narasta w nich poczucie bezsensu
Same siebie starają przywrócić do porządku, kiedy tylko pojawia się w nich to poczucie. Ale ono nie daje o sobie zapomnieć
-
Kim byłybyśmy bez zjawiskowego złudzenia, że można zostawić za sobą wszystko i zacząć od nowa?
To złudzenie nie do końca jest złudzeniem - w nowej torebce naprawdę jest czysto, kiedy rzucam robotę, która mnie wykańczała, naprawdę zaczynam na nowo
-
Natalia de Barbaro: Pozostanie w pracy, w związku, które mi nie służą - może się okazać błędem
Jeśli każdy sylwester rozpoczyna dla nas całkiem nową podróż - jak mądrze stanąć do tego nieznanego zadania, jakim będzie rok 2024?
-
Natalia de Barbaro: Czołgałam się przez swoje wypalenie, miałam wszystko albo nic
To był chyba największy koszt - to łamanie siebie, te wszystkie warstwy pudru, które nakładałam, żeby wyglądało, że wszystko w porządku
-
Natalia de Barbaro: Z mojej głowy i z mojego serca nie chce wyjść sprawa pani Joanny z Krakowa
Po przyjęciu tabletki wczesnoporonnej zwróciła się o pomoc do lekarki, a dostała wjazd na chatę policji
-
Krew odpływa z mózgu. Jak to możliwe, że tak to widzisz, skoro ja widzę to inaczej?
Mur rośnie w sekundę. W rozmowach działa Niewidzialna Reguła Wzajemności - za im durniejszego uważasz rozmówcę, tym gorzej on myśli o tobie
-
Kategorię "siostry" poznałam w krzywym zwierciadle mizoginicznych prześmiewek
Nie jesteśmy koleżankami. Nie jesteśmy znajomymi. Jesteśmy siostrami - kobietami, których ścieżki się przecięły
-
Paula usłyszała: "Pani nie ma depresji, to zespół stresu pourazowego". A przecież nie była na wojnie
Myślę z podziwem o tych, którzy do dzisiaj zmagają się ze skutkami tego, o czym wielu ma już luksus nie pamiętać
-
Natalia de Barbaro: Matka idealna, czyli niewystarczająca
Zamknij oczy, wiem, że Ją zobaczysz. Budzi się w dyskretnym makijażu, choć przed snem zmyła go płynem micelarnym, wklepała serum, krem na noc i pod oczy, położyła się na plecach, bo tak najzdrowiej, a wszystko po tym, jak dziecko usnęło w Jej ramionach, słuchając edukacyjnej bajki
-
Natalia de Barbaro: Miałam kompulsywną potrzebę zadawania synowi pytań: A jak? I co? Jak to?
O instrukcji z jogi pomyślałam ostatnio w zupełnie nowym kontekście, poza matą. Czekałam w knajpie na przyjaciółkę. Naprzeciwko mnie siedziała matka z nastolatką. Córka co chwilę mówiła zrezygnowanym głosem: "Mamo..."
-
Natalia de Barbaro: Umówmy się, nie zawsze mam szlachetne odruchy. Była młodsza. Bardziej giętka
Było za ciemno, żeby zobaczyć kropkę na ścianie. Zaczęłam się chwiać, aż musiałam chwycić się ściany. Wtedy kątem oka zobaczyłam ją. Wydawała mi się młodsza. Silniejsza
-
Zachwyt to jedna z supermocy. Miewałam okresy, że go nie czułam
Zachwyt niesie słodkie podejrzenie, że życiu można ufać. Kiedy doświadczam zachwytu, jestem obecnością - okiem, które kocha świat i jest przez świat kochane
-
Natalia de Barbaro: Płaczę na każdym odcinku. Durny zabijacz czasu okazał się aktem reparacyjnym
Zassało mnie tamtego wieczora oraz kolejnego i nawet w przerwie obiadowej kończyłam oglądać. Za podstawkę do laptopa służyła mi mądra książka, którą wieczorami miałam czytać.
