Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
-
Ci, którzy zdołali uciec z Ukrainy, nie są naszymi gośćmi, są naszymi nowymi rodzinami
Nasze pokolenie zostało naznaczone widmem Putina, tak jak pokolenie naszych rodziców - widmem Hitlera. Mówię tak, bo Ukraina jest zbyt blisko nas, by traktować ją jako terytorium obce, w bezpiecznej odległości. Z tego powodu wojna w Ukrainie dotyczy nas nieomal bezpośrednio.
-
Wobec zbrodni przeciw pokojowi, słowo "solidarność" zyskuje nowe znaczenie
Zachód nie zdradził, Zachód kalkuluje. W polskiej perspektywie jest to przykład aż zanadto znany. Z nieukrywaną niechęcią coraz to nowe pokolenia wspominają pamiętny rok 1939. Teraz do grona strażników podobnej pamięci dołącza naród ukraiński.
-
Czy jedyną rzeczą, jaką możemy zaoferować dzieciakom zagubionym w systemie edukacyjnym, jest zapisywanie ich na psychoterapię?
Ostatnio córka mi powiedziała, że dzisiaj w liceum nie ma już prawie uczniów, którzy są dobrzy ze wszystkiego (tzn. którzy z każdego przedmiotu utrzymują średnią na poziomie 4-5), ponieważ jest to fizycznie niemożliwe - pisze czytelniczka w liście do redakcji.
-
Dajcie PESEL-e ludzi, którym daliście schronienie, albo rozwiązujemy umowę najmu
Zdarza się, że właściciele mieszkań czerpiący przychody z regularnego wynajmu Ukraińcom chcą wnioskować o pieniądze za uchodźców, którymi wcale się nie opiekowali.
-
Zadaję sobie pytanie, czy za jakiś czas znowu obdarzymy Rosję kredytem zaufania
Europa popełniła mnóstwo błędów wobec wschodniego mocarstwa, do których zaliczyć trzeba brak przezorności, niepamięć, beztroskę i niefrasobliwość. Teraz płacimy za owe zaniedbania uzależnieniem, bezradnością, strachem.
-
Już po kilku dniach ludzie zaczęli traktować charkowskie metro jako czasowy, niezbyt wygodny, ale jednak dom
Kawałek cementowej posadzki i rzucony na nią koc - oto zarazem sypialnia, salon i gabinet do pracy: tak żyje większość ludzi w charkowskim metrze.
-
Kijów w roku 2022 nie jest Warszawą w roku 1939
Może pora oddawać właściwy szacunek Ukrainie, Ukraińcom i Ukrainkom. Nie ustawiać ich w porównaniach budujących nasze serca.
-
Naród ginie, świat się wali, uderzcie skargą w niebo!
Czytelnik przypomniał wiersz Bohdana Łepki, zmarłego w 1941 roku ukraińskiego poety, prozaika i literaturoznawcy, w latach 1938-1939 senatora RP z komentarzem: jakże to aktualne.
-
Nie będę nigdzie indziej szczęśliwa, tylko w Mariupolu! Chcę do domu!
Jak to - mamy żyć bez przeszłości? Im więcej masz lat, tym bardziej ta myśl przeraża. Bo boję się, że już nie dam rady, nie zdążę niczego zbudować na nowo. I w ogóle czy zechcę to robić - pyta dramatycznie Anna Murlikina - dziennikarka z Mariupola.
-
Wszyscy są agentami służb i coś lub kogoś udają?
Zarysowuje się podejrzenie, że u naszego wielkiego sąsiada udawana może być cała rzeczywistość - konkluduje czytelnik, analizując środowe wiadomości.
-
Od rodziny ze Lwowa dostaję wiadomość, która rozbija mnie na wiele dni: "Dziękujemy, ale zostajemy tu do końca"
Nie byłam we Lwowie 30 lat. Wiele razy obiecywałam mężowi i dzieciom, że pokażę im rodzinne strony mojej babci. Zawsze były ciekawsze kierunki na świecie. Teraz bardzo chcę, żeby poznali bliżej rodzinę z Ukrainy, żeby poczuli zapamiętane przeze mnie zapachy - powietrza w Lubieniu Wielkim, chleba z lokalnej piekarni... Teraz podwójnie czekam na koniec wojny.
-
Trzy banki odmówiły uchodźczyni z Ukrainy założenia rachunku
Czytelnik zwrócił się do Komisji Nadzoru Finansowego o interwencję dotyczącą możliwości zakładania rachunków bankowych dla obywateli Ukrainy.
-
Konstytucja to nie szkolny brulion
Pomysły PiS dotyczące zmian w konstytucji zmuszają do zastanowienia, czy to nie jest kolejna zagrywka polityczna w stosunku do opozycji, aby wzmocnić słupki poparcia. Pewnie dowiemy się o tym już wkrótce.
-
Czy lekceważenie obiektywnych faktów i sterowanie emocjami opinii publicznej to przywilej rządzących?
Polacy, wyborcy, obywatele zaczynają się przyzwyczajać, że politycy, i to nawet najważniejsi, są notorycznymi kłamcami. Zaczynamy to traktować jako normalność.
-
Nieznajomość stanu rzeczy nie zwalnia od ponoszenia ciężaru winy
Z końcem miesiąca w moim domu zamieszka ukraińska rodzina z małym dzieckiem. To nie ja będę ich ratował. To oni uratują mnie przed poczuciem bezsensu, miałkości egzystencji i przed wyrzutami sumienia.
-
Walka z pandemią to obraz rozdwojenia jaźni i bałagan
Jeśli wirus będzie zanikał (oby!), rząd propagandowo zmieni swoją porażkę w walce z pandemią w sukces, a jeżeli będzie grozić kolejna fala - przyjmą stanowisko "co będzie, to będzie".
-
Masowy, ciągły, na żywo przekaz z Ukrainy w końcu dotarłby i do społeczeństwa rosyjskiego
Gdyby telebim z przekazem na żywo z Ukrainy pojawił się na sali obrad ONZ , strona rosyjska nie mogłaby perfidnie kłamać, bo by ją zatupali.
-
Życzmy sobie, aby nie trzeba było nigdy używać naszych symboli narodowych na tle "Guerniki"
Tę grafikę "Guernika 2022" stworzyła mieszkająca w Niemczech polska architektka. Jej siostra podzieliła się nią za pośrednictwem "Wyborczej". Napisała: "Życzmy sobie, aby nie trzeba było nigdy używać naszych symboli narodowych na tle Guerniki".
-
Historia się powtarza czy ludzie powtarzają historię?
Kiedy widzę te straszne obrazy w transmisjach telewizyjnych z Ukrainy, przypominają mi się opowieści mojej matki, która ze mną, kilkumiesięcznym berbeciem , przeżyła gehennę w czasie Powstania Warszawskiego.
-
Tato, tu wszystko płonie!
Czytelnik podzielił się z "Wyborczą" swoim wierszem z cyklu "Ukraina płonąca".