-
Uzależnieni od dramatu czują, że żyją, tylko dzięki silnym emocjom. Desperacko unikają pustki
Człowiek, który zmaga się z uzależnieniem od dramatu, zamiast skupiać się na własnych uczuciach czy niezaspokojonych pragnieniach, szuka bodźców na zewnątrz. Kiedy panuje spokój, często odczuwa niepokój lub nudę, a pod presją się ożywia, a nawet rozkwita.
1