Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
-
O śmierci dla dzieci (i nie tylko) - wybór literacki
Nie bójmy się podejmować w rozmowie z dziećmi trudnego tematu, jakim jest śmierć. Z pomocą mogą przyjść nam książki podnoszące tę tematykę, dostosowane do ich wieku i emocji. Ich wspólna lektura może stać się wsparciem w żałobie lub punktem wyjścia do rozmów o przemijaniu i stracie.
-
Nie tylko słowem - mowa pogrzebowa w trakcie ceremonii pożegnania
Laudacja, określana też mianem mowy pogrzebowej albo wspomnienia o zmarłym, wydaje się być nieodłącznym elementem pogrzebu humanistycznego. Czy jednak jest to jedyna forma, jaką możemy zaoferować tym, którzy odeszli, i tym, którzy zostają?
-
Pieśni pogrzebowe - tradycja i interpretacje
Osoby, które miały okazję uczestniczyć w tradycyjnym czuwaniu przy zmarłym z pewnością pamiętają specyficzne towarzyszące temu wydarzeniu pieśni. Ich odtwórczyniami i depozytariuszkami wiedzy dotyczącej ich wykonywania były najczęściej starsze kobiety lub mężczyźni. Skąd się wzięły te utwory? Jakie było ich znaczenie w kontekście całego obrzędu pogrzebowego? I czy dzisiaj ciągle warto korzystać z nich w czasie pożegnań?
-
La Santa Muerte - patronka słabych i wykluczonych
La Santa Muerte - Święta Śmierć. Meksykańska ludowa święta, która z roku na rok zyskuje coraz więcej wyznawców. Santa Muerte nie ocenia i wysłuchuje próśb wszystkich, którzy się do niej zwracają. Święta ma swoje ołtarzyki w domach i przy ulicach, a dzielnica Tepito w mieście Meksyk stała się jej nieformalnym ośrodkiem kultowym, w którym odbywają się modlitwy, różańce i zgromadzenia jej wyznawców.
-
Ubranie "do trumny" - zapobiegliwość, przeżytek, zgoda na nieuniknione?
Czy do śmierci można się przygotować? Czy na pragmatyzm starszych osób, które w szafie trzymają ubranie do trumny, należy patrzeć tylko jak na dziwactwo wynikające z nadmiernej zapobiegliwości? Może powinniśmy spojrzeć na nie raczej jako na chęć uporządkowania i zorganizowania we własnym zakresie tego, o czym krewni nie chcą nawet słuchać?
-
Ciało po śmierci - pomiędzy lękiem a czułością
Czy mamy prawo do samodzielnego zaopiekowania się ciałem naszych bliskich zmarłych? Po co w ogóle mielibyśmy to robić i o czym warto wówczas pamiętać?
-
Taniec śmierci - oswajanie nieuniknionego czy dążenie do sprawiedliwości społecznej?
W kościele bernardynów w Krakowie odwiedzający mogą oglądać nie tylko pełne przepychu barokowe ołtarze i malowidła, ale także kontrastujący z ich wymową XVII-wieczny obraz przedstawiający taniec śmierci. To jedno z wielu tego typu przedstawień w Europie i jednocześnie jedno z ciekawszych w Polsce.
-
Wierzący, niewierzący - godzenie różnych porządków duchowych w czasie pożegnania
"Pożegnanie jest dla żywych" - pada często z ust moich rozmówców. Oczywiście, powinno uwzględniać potrzeby i życzenia osoby zmarłej, ale także emocje i świat wartości tych, którzy zostają. Co jednak, kiedy oczekiwania tych ostatnich są w kwestiach duchowych zupełnie odmienne?
-
Nie taka straszna śmierć... Rzut oka na malarstwo Hugona Simberga
Wizja śmierci nieoczywistej, która zamiast grozy budzi pewną sympatię, zdawała się towarzyszyć fińskiemu malarzowi, Hugonowi Simbergowi, tworzącemu na przełomie XIX i XX wieku.
-
Własna mowa pogrzebowa - ekstrawagancja czy dar dla bliskich?
Wyobraźmy sobie, że bliska nam osoba zmarła nagle, bez możliwości pożegnania się. Albo że chorowała i w ostatnich dniach lub tygodniach przed śmiercią nie była już w stanie powiedzieć nam tego wszystkiego, co nie zdążyło wybrzmieć wcześniej. Pewne rzeczy nie potrzebują słów. Inne - w braku tych słów mogą sprawiać wrażenie niedokończonych, niedomkniętych, niepełnych.
-
Jak nakarmić duszę? Jedzenie w czasie tradycyjnych obrzędów pogrzebowych
Jedzenie nie jest jednym z pierwszych skojarzeń, które pojawiają się w naszych głowach w kontekście śmierci i żałoby. Jak więc jest z jedzeniem w czasie ceremonii pożegnalnych albo świąt związanych ze zmarłymi?
-
Wsparcie w żałobie, uwspólnienie doświadczeń - sens i możliwe sposoby tworzenia wspomnień o zmarłych bliskich
Jedną z form upamiętnienia bliskich zmarłych jest stworzenie naszej prywatnej opowieści albo impresji o nich. Jak się do tego zabrać? Czemu ma służyć takie wspomnienie? Jaką formę może przybrać?
-
Opowiedzieć niewysłowione - śmierć w baśniach
Są przeżycia, które z trudem mieszczą się w tym, co racjonalne, co dające się objąć wyłącznie intelektem. Jednym z nich jest śmierć - ta, która rozpościera się na styku racjonalnego i nieracjonalnego, swojego i obcego, nieuniknionego.
-
Ludowe wizje śmierci i umierania - Kostucha, Prusaczka i Zosia
W polskiej kulturze tradycyjnej śmierć zdecydowanie nie była traktowana wyłącznie w kategoriach procesu biologicznego. Miała fizyczną postać, zapowiadających ją posłów, własne cechy osobowe. Można było widywać ją jakiś czas przed śmiercią, usiłować ją oszukać albo przynajmniej się targować.
-
Dziady wiosenne, Radunica, Rękawka - rodzime święta ku czci zmarłych
Na wschodniej Słowiańszczyźnie ciągle żywe jest święto Radunica, będące pozostałością po obchodzonych niegdyś dziadach wiosennych.
-
Ekopochówki. Możliwości prawne i praktyczne
Branża pogrzebowa jest jak wiele innych dziedzin naszego życia, także w niej pojawiają się propozycje rozwiązań mających uczynić ją bardziej przyjazną dla środowiska naturalnego. Odrodzenie się jako drzewo czy pochowanie w kartonowej lub wiklinowej trumnie - to pragnienia, by nasz pochówek jak najmniej wpływał na klimat czy przyrodę.
-
Święta bez ciebie. Jak sobie radzić z żałobą, gdy wokół choinki i uśmiechnięci ludzie?
Ledwie ze sklepowych witryn znikną halloweenowe dynie i pająki, a zastępują je choinki, Mikołaje, światełka i obowiązkowo - świąteczne piosenki. Atmosfera radości, bliskości i wyczekiwania towarzyszy nam na każdym kroku. Co jednak z tymi, którzy niekoniecznie radują się i wyczekują, bo święta oznaczają dla nich pustkę po stracie kogoś bliskiego?
-
Krewni, powinowaci i dobra osobiste. Czy rodzina zmarłego może podważyć jego wolę o sposobie pochówku?
Wydawałoby się, że jeśli możemy swobodnie dysponować naszym ciałem za życia, będziemy mieli takie prawo również po śmierci.
-
Materiał promocyjny
Świecka ceremonia pogrzebowa w pytaniach i odpowiedziach
Mimo że świeckie ceremonie pogrzebowe prowadzi się w Polsce od ponad 20 lat, wiele osób nie miało okazji w nich uczestniczyć i nie wie, czego można się po nich spodziewać. Spróbujmy pomóc zorganizować taką uroczystość zgodnie z naszymi potrzebami, wartościami i wrażliwością. Bazuję na własnym doświadczeniu w przygotowaniu i prowadzeniu rytuałów pożegnania w ramach działań fundacji "Na progu".
-
Doule umierania, celebranci, towarzyszki w żałobie. O śmierci, żałobie i pożegnaniach wiedzą wszystko
Po śmierci bliskiej osoby sprawy związane z pożegnaniem oddajemy zazwyczaj w ręce domu pogrzebowego. Pożegnanie to jednak znacznie więcej niż makijaż i ubranie do trumny, wybór urny czy kwiatów. Niezwykle ważne jest właściwe zaopiekowanie się procesem umierania, rytuałem pogrzebowym oraz emocjami i potrzebami tych, którzy bliskich stracili.
