Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
-
Dorastają, idą na terapię i chcą coś zmienić. Joanna Flis: Dla rodziny dysfunkcyjnej to zagrożenie
Zwykle w rodzinach, w których nie ma więzi emocjonalnych, panują bardzo surowe reguły; pilnie dba się o tradycję, porządek, zasady władzy i kontroli. Jeśli ktoś chce to zmienić, budzi panikę. Rozmowa z Joanna Flis, psycholożką i psychoterapeutką
-
Gdy rodzic zagląda do telefonu dziecka, wkracza na grząski grunt. Nic nie zrozumie, ale to mały problem
Serial "Dojrzewanie" kojarzy mi się z trzęsieniem ziemi, które wywołuje kolejne fale tsunami - niepokoju i pytań rodziców. Część z nich dotyczy znaczenia emotikonów i tego, czy sprawdzać wiadomości w telefonach dzieci. I na to nie ma jednej odpowiedzi. W każdym razie nie takiej, pod którą mogłaby się podpisać osoba zajmująca się zawodowo wychowaniem, rozwojem dzieci i empatycznymi relacjami w rodzinie.
-
Dorośli pochodzący z dysfunkcyjnych domów niosą bagaż, który wrzucają na barki własnych dzieci
Dorosłe dzieci wychowane w dysfunkcyjnych domach mogą być dobrymi rodzicami. Ale najpierw muszą się zmierzyć z własnym dzieciństwem.
-
Znajoma kupiła dźwiękoszczelną kabinę prysznicową. Tam spędzi sylwestra
Czy wysoka tolerancja na hałas tępi wrażliwość na krzywdę i cierpienie? Czy to po prostu brak wyobraźni?
-
"Szkoda, że odziedziczyłaś po mnie to, co najgorsze". Matki chcą, by córki były ich lepszą wersją
Słuchając opowieści kobiet, które mają córki, trudno się oprzeć wrażeniu, że chcą je wychować na lepszą wersję siebie, z pomyślniejszymi widokami na dorosłość
-
Zagubienie, skupienie na sobie, mała aktywność. Zamrożenie to stan, w który wpadamy bezwolnie
W naszej kulturze właściwie nie mówi się o tym, jak bardzo umysł i ciało są połączone. Albo rozmawia się o tym tak, jakby kawałek umysłu był całkiem poddany naszej woli i decyzyjności. Rozmowa z psycholożką Agnieszką Stein
-
Ustawienia Hellingera przyciągają osoby, które pragną zaopiekowania. Koją je i uzależniają
Podstawowy kłopot z popularnymi ustawieniami Hellingera polega na tym, że jest to metoda nieweryfikowalna. Nie wiemy, co i jak leczymy. Rozmowa z dr. Bartoszem Zalewskim, psychologiem i psychoterapeutą
-
Łzy, (nie)stały fragment męskiej gry. Dlaczego nie powinniśmy śmiać się z płaczu Ronaldo
Nie pierwszy raz widziałam Cristiano Ronaldo we łzach, ale teraz te łzy miały dla mnie wyjątkowe znaczenie.
-
"Gdy mam wolne, tracę grunt pod nogami". Jak odpoczywać, żeby odpocząć? Podajemy przepis
Badacze wszystko potrafią rozłożyć na części pierwsze, nawet wakacyjny odpoczynek. To się może wydawać przesadą, ale warto poznać wnioski płynące z badań i analiz, by dobrze wykorzystać krótki czas urlopu na prawdziwą regenerację sił.
-
Pomocni czy przemocowi? Rodzice, który nie dostali w dzieciństwie uwagi, chcą ją dziecku dać z nawiązką
Bycie pomocnym może mieć słodki smak. Ale przekaz "Pomogę ci we wszystkim" ma swoją drugą, mroczną stronę. Rozmowa z Grażyną Rybczyńską, psychoterapeutką
-
Nie przekazujmy następnemu pokoleniu przekonania, że dzielna dziewczynka musi dawać sobie radę
Mówią, że były dzielnymi dziewczynkami i że są nimi do dziś, choć już w ciałach dorosłych kobiet. Wiele z nich łyka antydepresanty
-
Zajmuje się wstydem, podatnością na zranienie i odwagą. Brené Brown uczy, jak opiekować się swoją wrażliwością
Darzę miłością wiele istot, ale chyba mniej kocham "za coś", a bardziej "pomimo czegoś". Niedoskonałości są potrzebne, niepowtarzalne i ciekawe
-
Terapia rodzinna. Uległość męża, kłótliwość żony, wycofanie syna i uzależnienie córki. Kto winny?
Jeśli po tę książkę sięgnie osoba, która widzi siebie jako ofiarę (np. toksycznych rodziców albo nieczułego partnera) i dobrze się czuje w tej roli, to uczciwa lektura trochę wytrąci ją z dobrego samopoczucia. Recenzja "Rodzinnej karuzeli. Terapii rodzin bez tajemnic" Augustusa Y. Napiera i Carla Whitakera
-
Wyzwalają silne i trudne emocje, nie szczędzą uszczypliwości, krytyki i ocen. Triggerują
"Powiedział mi, że jestem taka wrażliwa" - mówi ze złością Z. i widać, jak bardzo ją to określenie poruszyło. Nawet nie trzeba drążyć dlaczego - sama po chwili dodaje, że w dzieciństwie ciągle słyszała od matki: "Taka z ciebie mimoza, delikatesik"
-
"Więc o to chodzi z wnukami!". Psycholożka o relacji z dziadkami bez lęku i zmęczenia rodzica
Dzień Babci i Dziadka. Nieważne, że masz metr z kawałkiem wzrostu i mleczaki, ja traktuję cię poważnie i nie zalewam słodyczą, nie zagaduję i nie upupiam. Widzę w tobie człowieka jak ja sam, tylko mniej pomarszczonego i mniej sztywnego - nie zawsze jest tak romantycznie i wartościowo
-
Swędzi, piecze, boli, nie może spać. Ciało mówi: "Chcę odpocząć", mózg na to: "Nie ma, zasuwaj!"
"Zasuwaj! Popraw koronę, dziewczynko, nie mazgaj się, chłopczyku". O sztuce odpuszczania mówi autorka workbooka "Miej wyje**ne, będzie ci dane. 102 praktyczne zadania z odpuszczania" Katarzyna Czyż
-
Na psychologii tłum. Młodzi ludzie idą na studia, ale nie wiedzą, na co się piszą
Osoba po pięcioletnich studiach psychologicznych niewiele może. Za to sporo musi zrobić (szkoleń, kursów, staży) i przy okazji zainwestować (pieniędzy). Studia to dopiero początek wspinania się po drabinie zawodowej.
-
Fantazjowałam o wypadku, by móc spędzić kilka dni w szpitalu, spać i wyłączyć telefon
Pamiętam z dzieciństwa, że po ciężkiej chorobie był czas na powrót do zdrowia - powolne spacery, werandowanie pod kocem. Dziś pędzisz, dopóki życie nie zaskoczy cię diagnozą
-
"Ale z ciebie dzikus!?". Dla wielu introwertyków dzieciństwo to ciągłe zawstydzanie
Światowy Dzień Introwertyka. Rodzice, opiekunowie, nauczyciele wdrukowują introwertykom przekonanie, że ktoś, kto się nie rozpycha łokciami i nie pcha na afisz, do niczego w życiu nie dojdzie.
-
"Nie lubię swojego syna. Kocham go bardzo, ale go nie lubię" - wyznała mi ze wstydem koleżanka. Ja ją rozumiem
Czy to jest w porządku, gdy rodzice wstydzą się swojego dziecka? Tego, jak się zachowuje, wygląda, pachnie, tego, co mówi? Cóż - wstyd to jedna z emocji, nie jest ani dobry, ani zły, po prostu się pojawia i jedyne, co można z nim zrobić, to go zauważyć
