Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
-
100 lat temu ruszył pierwszy wielki remont odrodzonej Polski
Po exposé Władysława Grabskiego wygłoszonym w Sejmie 20 grudnia 1923 r. miliony Polaków nowy rok witały z wielką nadzieją.
-
Najgorętsza jesień II RP. I nie chodzi o klimat
Bieda w domach, krew na ulicach. Jesienią 1923 r. Polska stanęła u progu wojny domowej.
-
Niepodległość już jest. Mamy wszystko, czego zazdrościliśmy innym: łapownictwo, afery i majątki
Bohater "Romansu Teresy Hennert" Zofii Nałkowskiej: "Niepodległość już jest. Są i granice. Mamy wszystko to, co jest gdzie indziej, czegośmy innym zazdrościli. Jest łapownictwo rodzime, prywata, protekcja, wielkie afery, wielkie majątki, interes, interes przede wszystkim".
-
W spadku po II RP pozostały dwa odmienne style sprawowania prezydentury
"Tyle znacy co Ignacy, a Ignacy g...o znacy" - tak drwiono z prezydenta Ignacego Mościckiego.
-
Korfanty zagrażał Piłsudskiemu, więc Polacy mieli uwierzyć, że jest niemieckim agentem
Pochodząca sprzed blisko stu lat próba oplucia przez rządzących Wojciecha Korfantego, najgroźniejszego przeciwnika Józefa Piłsudskiego, dziś kojarzy się jednoznacznie.
-
Dwie kupki drewna za jeden głos, czyli kiełbasa wyborcza 150 lat temu i dziś
Kiedyś galicyjscy politycy fundowali wyborcze poczęstunki z własnej kieszeni, dziś PiS swoje festyny z darmowymi kiełbaskami finansuje z budżetu państwa
-
Po wojnie z bolszewikami Piłsudski musiał stoczyć jeszcze jedną
Wydawałoby się, że z tak zabagnioną hipoteką Józef Piłsudski nie miał czego szukać na polu dziejowej zasługi.
-
Wojciech Jaruzelski mógł przejść do historii jako jeden z najczarniejszych charakterów
Wojciech Jaruzelski większość stron politycznego życiorysu zapisał na czarno. Ale były też jasne. Komunistyczny dyktator i prezydent RP urodził się 100 lat temu.
-
Aleksander Kwaśniewski u progu III RP nie cofnął się przed politycznym ojcobójstwem
Podczas prezydentury Aleksandra Kwaśniewskiego doszło do uchwalenia konstytucji, uzyskania członkostwa Polski w NATO i przystąpienia do Unii Europejskiej.
-
Chjena podniosła łeb. Inspiratorzy zabójstwa prezydenta sięgnęli po władzę w Polsce
Urzeczony ponownym premierostwem Wincenty Witos porzucił zahamowania moralne i zawarł sojusz z inspiratorami mordu w Zachęcie.
-
Dzień Zwycięstwa. Zginęli za Polskę, nie za Stalina
W tych warunkach patriotyzm wymagał szczególnej ofiarności, a motywowani nim polscy żołnierze na froncie wschodnim bili się niezwykle mężnie.
-
Wojciech Korfanty, najważniejszy Polak na Górnym Śląsku
Wojciech Korfanty wygnaniem, a potem życiem zapłacił za bronienie wolności, demokracji i praworządności.
-
Sukces dyplomatyczny miał być plastrem na kłopoty wewnętrzne II RP
Wszystkie karty znakomicie rozegrał minister Aleksander Skrzyński, załatwiając to, z czym przez dwa lata nie radzili sobie poprzedni szefowie MSZ.
-
Zasłużył się Polsce, a później zdradził wolnościowe ideały
Podwileńskie Bezdany i Berezę Kartuską koło Brześcia dzieli 300 km. W historii Polski to oddalenie urasta jednak do wymiarów międzyplanetarnych.
-
Dlaczego po zabójstwie Narutowicza nie doszło do samosądów nad endecją?
Po zabójstwie Gabriela Narutowicza część piłsudczyków parła do krwawej rozprawy z endekami.
-
Tęsknię za Polską afery Rywina
20 lat temu SLD bez trudu zgodził się na komisję śledczą ws. afery Rywina, dziś PiS odrzuca wszystkie wnioski o komisje w sprawie swoich afer.
-
Zamordowanie Narutowicza przeorało psychikę Piłsudskiego
Swoje nowe credo Józef Piłsudski włożył w usta Gabriela Narutowicza: "To nie jest Europa. Ci ludzie lepiej się czuli pod tym, kto im karki deptał i bił po pysku".
-
Piłsudski po wyborach: "Zostawiłem to świństwo, niech się własnym smrodem udusi"
Józef Piłsudski nie chciał kandydować na urząd prezydenta, bo w tej roli nie mógłby demonstrować politycznych sympatii. Szykował się do wojny na śmierć i życie z endecją.
-
Prawica zarzucała Piłsudskiemu "nierozumne ustawodawstwo socjalne w duchu socjalistycznym"
Hasło "my albo oni" niosło się nad ogarniętą zgiełkiem wyborczym Polską, antagonizując i tak głęboko podzielone społeczeństwo
-
Antyeuropejskie fobie Kaczyńskiego to przeciwieństwo strategii Dmowskiego
Fatalna byłaby to dla Polski wiadomość, gdyby Jarosław Kaczyński był w podobnej kondycji umysłowej jak Roman Dmowski z lat 30.
